Afgelopen 31 mei mochten we op een zonovergoten zaterdag met een groep van 26 medeparochianen afreizen naar het Diocesaan Heiligdom van Onze Lieve Vrouw ter Nood te Heiloo. Waar er ongeveer zevenhonderd pelgrims verwacht werden kwamen er ruim honderd meer, waardoor mensen staand in of buiten de bedevaartkapel de Eucharistieviering bijwoonden. Bisschop Van den Hende ging voor, samen met de vele aanwezige priesters, waaronder onze eigen pastor Huub. De bisschop sprak de hoop uit dat de pelgrims dichter bij Maria zouden komen, om via Maria ook dichter bij God te komen. Na de viering volgde er een processie door het park van het heiligdom, letterlijk onderweg naar Maria. In de middag waren er verschillende programmaonderdelen. Bij de put waar het heilig water gretig aftrek vond werd verteld over de geschiedenis van het heiligdom, dat ooit begon met een boer die al spittend op deze plek een Mariabeeldje vond, deze mee naar huis nam, om het de volgende dag op dezelfde plek opnieuw te vinden. Ook is er een prachtig verhaal dat de put spontaan weer water begon te geven nadat deze eerder tijdens de reformatie was gedempt met de stenen van de gesloopte Genadekapel. En precies dat water genas dieren die leden onder de veepest in die tijd. Een wonder! De Genadekapel is vanwege de vele muurschilderingen van grote schoonheid, waarbij Maria met Kind voor een blauwe achtergrond alle nadruk op zich vestigen. Daar werd met elkaar de rozenkrans gebeden, naast het Nederlands ook in het Chinees en in het Filipijns. Het was mooi om te zien hoe een grote groep Chinees-Nederlandse pelgrims – veelal jonge mensen en hun kinderen – zich daar gedragen wist door Maria en hoe ‘hun Weesgegroet’ ook resoneerde bij de andere kerkgangers. Gedurende de gehele dag was er de mogelijkheid om het sacrament van boete en verzoening te ontvangen bij de priesters die verspreid over het heiligdom een plekje innamen. Ook voor de kinderen was er genoeg te beleven. In de tuin van het klooster konden zij naar hartenlust spelen, sporten en aansluiten bij een weekend voor tieners dat door de Blauwe Zusters werd georganiseerd. En toen bleken enkele Spaanse Blauwe Zusters ineens verdraaid goed te kunnen voetballen. Dat viel onze jongste pelgrim even tegen. In het afsluitende Marialof had het kind ook een centrale plek. De bisschop noemde dat “Jezus vraagt om de ontvankelijkheid als van een kind, maar de overtuiging in geloof van een volwassene. De Heer vraagt om de kwetsbaarheid als van een kind, maar wel met de kracht en liefde van een volwassene.” Mooie woorden, waarna de bisschop met de monstrans door de kerk ging en alle pelgrims zegende met het Allerheiligste. Voldaan, en onder het genot van wat te drinken en een gesponsorde borrelplank, keerden we huiswaarts.
